ره بریدن. [ رَه ْ ب ُ دَ ] ( مص مرکب ) راه بریدن. راهزنی کردن. دزدی کردن. ( یادداشت مؤلف ). || راهی شدن. عازم شدن. ره نوردیدن. رفتن : از پشت چار لاشه فرود آمده چو عقل برهفت مرکبان فلک ره بریده ایم.خاقانی. || طی کردن راه : گر در طلبم رهی بریدی ای من رهی ات که رنج دیدی.نظامی.و رجوع به راه بریدن شود.