ره برگرفتن

لغت نامه دهخدا

ره برگرفتن. [ رَه ْ ب َ گ ِ رِ ت َ ] ( مص مرکب ) راه برگرفتن. عازم شدن.به رفتن آغازیدن. حرکت کردن. راهی شدن :
نپذرفت از ایشان و ره برگرفت
جهان مانده از کار او در شگفت.
فردوسی.
به دستوری شاه ره برگرفت
جهان مانده از کار او در شگفت.
فردوسی.
به دستوری شاه ره برگرفت
به قنوج شد ماه در بر گرفت.
فردوسی.
رجوع به راه برگرفتن شود.

فرهنگ فارسی

راه بر گرفتن . عازم شدن . به رفتن آغازیدن .

پیشنهاد کاربران

بپرس