ره بردار. [ رَه ْ ب ُ ] ( نف مرکب )راه برنده. کنایه از پی برنده. ( از یادداشت مؤلف ).- ره بردار به جای نبودن ؛ بدان جای راه نبردن. راه نیافتن و دسترسی پیدا نکردن بدان جای.
