رنگ کاذب

رنگ کاذب یا شبه رنگ ( به انگلیسی: False color ) به گروهی از روش هایپردازش و نمایش رنگ گفته می شود که برای نمایش تصاویر با رنگ استفاده می شود که در قسمت های غیر مرںٔی یا غیرقابل مشاهده طیف الکترومغناطیسی ثبت شده است. تصویر با رنگ کاذب، تصویری است که یک شیء را با رنگ هایی متفاوت از آنچه در اصل بوده ( تصویر با رنگ واقعی ) ، نشان می دهد. در این تصویر، رنگ ها به سه طول موج مختلف اختصاص داده شده اند که چشم ما به طور معمول نمی تواند آن ها را ببیند.
علاوه بر این، از انواع رنگ کاذب مانند شبه رنگ، برش چگالی و کروپلت ها برای تجسم اطلاعات یا داده های جمع آوری شده توسط یک کانال در رنگ خاکستری ( سیاه - سفید ) یا داده هایی که بخشی از طیف الکترومغناطیسی را نشان نمی دهند، استفاده می شود ( به عنوان مثال ارتفاع در نقشه های برجسته یا انواع بافت در تصویربرداری تشدید مغناطیسی )
مفهوم رنگ واقعی می تواند به درک رنگ کاذب کمک کند. یک تصویر وقتی یک تصویر رنگی طبیعی ارائه می دهد یا به آن نزدیک میشود، یک تصویر با رنگ واقعی نامیده می شود یعنی رنگ های یک شی در تصویر برای مشاهده گر ( انسان ) به همان شکلی به نظر می رسد که گویی این ناظر مستقیماً شی را مشاهده می کند: یک درخت سبز در تصویر به رنگ سبز، یک سیب قرمز به رنگ قرمز، یک آسمانی آبی به رنگ آبی و غیره. [ ۱] رنگ واقعی وقتی روی تصاویر سیاه و سفید اعمال می شود، به معنای حفظ روشنایی درک شده یک موضوع در تصویر آن است.
تعبیر مطلق رنگ واقعی غیرممکن است. [ ۳] سه منبع عمده خطای رنگی وجود دارد ( شکست متامریک ) :
• حساسیت های طیفی مختلف چشم انسان و دستگاه ثبت تصویر ( به عنوان مثال دوربین ) .
• انتشارهای مختلف طیفی/بازتاب شیء و فرایند تعبیر تصویر ( به عنوان مثال چاپگر یا مانیتور ) .
• تفاوت در تابش طیفی در مورد تصاویر بازتابنده ( به عنوان مثال چاپ عکس ) یا اجسام بازتابنده - برای جزئیات به شاخص ارائه رنگ ( CRI ) مراجعه شود.
نتیجه یک شکست متامریک ( تشابه معیار ) به عنوان مثال یک تصویر از یک درخت سبز است که سایه ای متفاوت از سبز را برای خود نشان می دهد، سایه ای متفاوت از قرمز برای یک سیب قرمز، سایه آبی متفاوت برای آسمان آبی و غیره است. برای کاهش این مشکل در محدودیت های فیزیکی، می توان از مدیریت رنگ ( به عنوان مثال با پروفیل های ICC ) استفاده کرد.
تصاویر با رنگ تقریباً واقعی جمع آوری شده توسط فضاپیما مثالی است که در آن، تصاویر دارای مقدار معینی خرابی متامریک ( تشابه معیار ) هستند زیرا نوارهای طیفی دوربین یک فضاپیما برای جمع آوری اطلاعات در مورد خصوصیات فیزیکی جسم مورد بررسی انتخاب می شوند و برای ثبت تصاویر یا رنگ واقعی، انتخاب نمی شوند. [ ۴]