پسر کآنهمه شوکت و پایه دید
پدر را بغایت فرومایه دید
خیالش بگردید و رنگش بریخت
ز هیبت به بیغوله ای در گریخت.
سعدی ( بوستان از بهار عجم ).
چه گلها می توان چید از دل بیطاقت عاشق در آن محفل که رنگ از چهره تصویر می ریزد.
صائب ( از بهار عجم ).
ز یاد آن ستمگر از رخ من رنگ می ریزددل این شیشه نازک ز نام سنگ می ریزد.
صائب ( از بهار عجم ).
می چنان دشمن شرم است که گر سایه تاک بر سر حسن فتد رنگ حنا می ریزد.
صائب ( از آنندراج ).
|| طرح عمارت افکندن و بنای کار گذاشتن. ( غیاث اللغات ) ( از آنندراج ) : کی بود در سوختن نسبت به من خاشاک را
رنگ آتشخانه ازخاکستر من ریختند.
سلیم ( از آنندراج ).
عشق از خاکستر ما ریخت رنگ آسمان این شرار شوق اول در دل آدم گرفت.
صائب ( از آنندراج ).
مدار دست ز تعمیر دل دراین موسم که ریخت لاله و گل رنگ شادمانی را.
صائب ( از آنندراج ).
- رنگ کاری ریختن ؛ شروع به کار کردن. ( از آنندراج ).