رنگ روان شناسی

رَنگ، روان شناسی (The Psychology of Colour)
مطالعه در آثار روانی و احساسی رنگ ها. این که انسان بعضی رنگ ها را «گرم» و برخی دیگر را «سرد» شناخته است، از بار احساسی رنگ ها حکایت می کند. گفته می شود که رنگ های گرم (مانند زرد، قرمز، و نارنجی) هیجان انگیز و شادی بخش اند و رنگ های سرد (همچون سبز و آبی) احساس امنیت و آرامش می دهند؛ یا این که قهوه ای، سیاه، و خاکستری غم و افسردگی ایجاد می کنند. باید خاطرنشان ساخت که این برداشت روانی از رنگ ها ذهنی است و فقط نکاتی کلی دربارۀ اوصاف و کاربرد آن می توان گفت. نمادگرایی رنگ ها، جنبه های روانشناختی آن ها و نیز تناسب و ترجیحات مربوط به رنگ ها متأثر از فرهنگ هاست و لذا قابل تعمیم به همۀ فرهنگ ها نیست، چنان که رنگ عزا در گوشه ای از جهان سیاه و در گوشه ای دیگر سفید است. چگونگی تعبیر رنگ ها به عوامل بسیار دیگری ازجمله سن، روحیه، و وضع روانی شخص نیز بستگی دارد. با این حال، نشان داده شده که رنگ ها در انسان و بعضی حیوان ها واکنش های جسمانی و عاطفی معینی پدید می آورند. اتاق ها و اشیای سفید یا دارای رنگ سرد روشن، از اتاق ها و اشیای سیاه یا دارای رنگ گرم تیره بزرگ تر به نظر می رسند. کسانی که در معرض رنگ های تابناک ناهنجار قرار می گیرند ممکن است به سردرد یا حالت عصبی دچار شوند. غذایی لذیذ در چنین شرایطی چه بسا حالت تهوع ایجاد کند. از طرفی نحوۀ تأثیرگذاری رنگ ها بسیار به ترکیب و بستر آن ها بستگی دارد و کثرت و تنوع نظریه هایی که هنرمندان و طراحان به دنبال قرن ها مطالعه پیرامون اثرات رنگ ها در این زمینه مطرح کرده اند نشان می دهد که قوانین عامی ندارد و ادراک رنگ تجربه ای فردی است.