رنگ رو

لغت نامه دهخدا

رنگ رو. [ رَ گ ِ ] ( ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) لون مخصوص چهره. رنگ بشره.
- رنگ رورفته ؛ رنگ پریده. بیرنگ شده. رجوع به رنگ پریده و رنگ پریدن شود.

رنگ رو. [ رَ رَ / رُو ] ( نف مرکب ) آنچه رنگش برود. آنچه رنگش ثابت نیست. جامه یا پارچه ای که رنگ آن از آفتاب بشود. رنگ باز ( در لهجه مردم خراسان ).

فرهنگ فارسی

لون مخصوص چهره
رنگ چهره، رنگ صورت که بیماری واندوه رانمایان کند

گویش مازنی

/range roo/ شادابی چهره - خوش رنگی

پیشنهاد کاربران

بپرس