رنو ۱۸ یک خودروی خانوادگی بزرگ است که بین سالهای ۱۹۷۸ و ۱۹۸۹ توسط شرکت فرانسوی رنو تولید می شد و تولید آن در آمریکای جنوبی تا سال ۱۹۹۴ ادامه داشت.
این خودرو جانشین رنو ۱۲ و مدل قبلی رنو ۲۱ و رنو ۱۹ می باشد.
رنو ۱۸ به عنوان جایگزینی برای رنو ۱۲ در نظر گرفته شده بود، که از سال ۱۹۶۹ در حال تولید بود، اگرچه رنو ۱۲ در کنار ۱۸ تا ۱۹۸۰ تولید می شد.
رنو ۱۸ در دسامبر ۱۹۷۷ در کارخانه رنو فلینز فرانسه تولید شد. این خودرو در مارس ۱۹۷۸ در سالن ژنو ارائه شد و فروش آن از ماه بعد آغاز شد.
در ابتدا، این خودرو فقط به عنوان یک سدان چهار در در دسترس بود که بعداً نسخهٔ هاچ بک این خودرو هم عرضه شد، این خودرو در تیپ های مختلفی عرضه می شد در مدل های تی ال، جی تی ال، تی اس و جی تی اس. تی ال و جی تی ال از سال ۱۹۹۷ به موتور کلئون مجهز بودند، که ۶۴ اسب بخار تولید می کرد هر دو مدل دارای جعبه دندهٔ چهار سرعتهٔ دستی بودند.
رنو ۱۸ همچنین پایه و اساس خودروی تحقیقاتی «رنو ایو» را ایجاد کرد. [ ۱] این اتومبیل مفهومی تجربی کم مصرف، مجهز به موتور ۱٫۱ لیتری از رنو ۵، پیشرفته ترین ریز پردازنده میکرو رایانه، مجموعه ای از سنسورهای تخصصی، کاربراتور کنترل الکترونیکی، انتقال اتوماتیک مداوم متغیر، و همچنین آیرودینامیک بود.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفاین خودرو جانشین رنو ۱۲ و مدل قبلی رنو ۲۱ و رنو ۱۹ می باشد.
رنو ۱۸ به عنوان جایگزینی برای رنو ۱۲ در نظر گرفته شده بود، که از سال ۱۹۶۹ در حال تولید بود، اگرچه رنو ۱۲ در کنار ۱۸ تا ۱۹۸۰ تولید می شد.
رنو ۱۸ در دسامبر ۱۹۷۷ در کارخانه رنو فلینز فرانسه تولید شد. این خودرو در مارس ۱۹۷۸ در سالن ژنو ارائه شد و فروش آن از ماه بعد آغاز شد.
در ابتدا، این خودرو فقط به عنوان یک سدان چهار در در دسترس بود که بعداً نسخهٔ هاچ بک این خودرو هم عرضه شد، این خودرو در تیپ های مختلفی عرضه می شد در مدل های تی ال، جی تی ال، تی اس و جی تی اس. تی ال و جی تی ال از سال ۱۹۹۷ به موتور کلئون مجهز بودند، که ۶۴ اسب بخار تولید می کرد هر دو مدل دارای جعبه دندهٔ چهار سرعتهٔ دستی بودند.
رنو ۱۸ همچنین پایه و اساس خودروی تحقیقاتی «رنو ایو» را ایجاد کرد. [ ۱] این اتومبیل مفهومی تجربی کم مصرف، مجهز به موتور ۱٫۱ لیتری از رنو ۵، پیشرفته ترین ریز پردازنده میکرو رایانه، مجموعه ای از سنسورهای تخصصی، کاربراتور کنترل الکترونیکی، انتقال اتوماتیک مداوم متغیر، و همچنین آیرودینامیک بود.
wiki: رنو ۱۸