( رنمة ) رنمة. [رَ ن َ م َ ] ( ع اِ ) گیاهی است. ( منتهی الارب ). نباتی است نازک و یا نوعی است از درخت و یا همان رَتَمة است. ( از معجم متن اللغه ). رنمة. [ رَم َ / رَ ن َ م َ ] ( ع اِ ) آواز نیکو. ( منتهی الارب ). له رنمة حسنة؛ ای ترنم حسن. تقول : «نقرته بعنمة فانطقته برنمة». ( از اقرب الموارد ). رجوع به رَنَم شود.
