رندنده

میثم ِ ث َ ( اسم ) در فارسی به معنی سم اسب می باشد و در عربی به معنی آب جاری ( می: آب و ثم: جاری ) می باشد.
مِیثَم ( اسم ) میثم یعنی دونده ای که ردّ پایش به روشنی بر زمین بماند. کسی که پاهای استوار دارد و جای پایش بر زمین به نیکی آشکار باشد. کسی که. . . »
از جمله ( سپل شتر سخت "رندنده" زمین را ) و ( سپل شتر که سخت "برندد" زمین را ) و جملات دیگر چنین برمی آید که کلمه "رندنده" اسم فاعل و صفت فاعلی مختوم به نده از فعل "رندیدن" مشتق شده باشد، به معنی کسی یا چیزی که چیزی را برندد یا می رندد، به معنی خراشنده یا ساینده، یعنی می خراشد یا می ساید.
د. ق. مصلح بدخشانی