رنخ

لغت نامه دهخدا

رنخ. [ رَ ] ( ع مص ) سست شدن. ( ازاقرب الموارد ). سست و ضعیف شدن. سست و ضعیف گردیدن. رُنوخ. ( ناظم الاطباء ).

فرهنگ فارسی

سست شدن سست و ضعیف شدن

پیشنهاد کاربران

بپرس