رنج های ورتر جوان

رنج های وِرتِرِ جوان (Die Leiden des Jungen Werthers)
رمانی از یوهان ولفگانگ فون گوته، به زبان آلمانی، منتشرشده در ۱۷۸۲. رمان به شیوۀ نامه نگاری روایت می شود. ورتر، بسیار دیر پی می برد که شارلوته، زنی که در نهان بدو دل داده است، نامزدی دارد و به زودی با آلبرت پیوند زناشویی می بندد. ارتباط ورتر با این خانواده به هم نمی خورد. آلبرت، که در پنهان مراقب ماجراست، مخالفتی با این ارتباط ندارد. رفته رفته شارلوته نیز عاشق ورتر می شود. ورتر، که زیر بار این عشق طوفانی شکسته است، تصمیم می گیرد از این خانواده دور شود. او طی یک خداحافظی سوزناک به سفر می رود، اما بنای او آن است که با طپانچه ای که شارلوته برایش تهیه کرده است، به زندگی خود خاتمه دهد. رمان با خودکشی ورتر خاتمه می یابد. این رمان، که بازتابی از زندگی بورژوایی در قرن ۱۸ است، توجهات بسیاری را به خود جلب کرد، تا بدان جاکه ناپلئون در زمان حمله به مصر نسخه ای از آن را همراه داشت. ازجمله اپراهایی که براساس این رمان ساخته و به روی صحنه رفته است می توان از اپرای ورتر اثر وینچنتسو پوتچیتا (اجرا در ۱۸۰۴ در میلان)، اپرای ورتر اثر ژول ـ امیل ماسنه (اجرا در ۱۸۹۷ در وین)، و قطعۀ موسیقی ورتر ساختۀ ویکتور ورول (اجرا در ۱۸۹۹ در تریسته) نام برد.