رنبه

لغت نامه دهخدا

رنبه. [رُم ْ / رَم ْ ب َ / ب ِ ] ( اِ ) موی زهار. ( برهان ) ( آنندراج ). رمکان. رنب. روم. رومه. ( برهان ) :
آنگاه که من هجات گویم
تو ریش کنی زن تو رنبه.
لبیبی ( از آنندراج ).

فرهنگ فارسی

موی زهار رمکان رنب

فرهنگ معین

(رُ بِ ) (اِ. ) نک رنب .

پیشنهاد کاربران

بپرس