( رمیکیة ) رمیکیة. [ رُ م َ کی ی َ ] ( اِخ ) ( اعتماد... ) شاعره ای از مردم اندلس و کنیز رمیک بن حجاج بود و بدو منسوب است و بعدها به معتمدبن عباد رجوع کرد و اووی را بزنی گرفت و معتمدبن عباد حاکم اشبیلیه بود. یوسف بن تاشفین به اشبیلیه تاخت و معتمد و رمیکیة را به اسارت گرفت و دست بسته به «اغمات » مراکش فرستاد و رمیکیه مدتی قبل از معتمد در اغمات بسال 488 هَ. ق.درگذشت. ( از الاعلام زرکلی ) ( از قاموس الاعلام ترکی ).