رموزا ژان پیر آبل. رِموزا، ژان پیِر آبِل (۱۷۸۸ـ۱۸۳۲)(Remusat, Jean Pierre Abel)
پزشک و خاورشناس فرانسوی. هم زمان با تحصیل در رشتۀ پزشکی، به فراگیری زبان های شرقی به ویژه چینی پرداخت. پس از به پایان رساندن تحصیلاتش در پزشکی (۱۹۱۴) در بیمارستانی نظامی کار کرد، ولی در همان سال صاحب کرسی نوبنیاد زبان و ادبیات چینی در کولژ دو فرانس شد و خود را کاملاً وقف چین شناسی کرد. اموزا عضو فرهنگستان کتیبه ها (۱۸۱۶)، بنیادگذار انجمن آسیایی پاریس (۱۸۲۲) و نگهدارندۀ دست نویس های شرقی در کتابخانۀ شاهی (۱۸۲۴) بود. از آثارش: رساله در زبان و ادبیات چینی (۱۸۱۱)؛ کتاب پاداش و پادآفراه (۱۸۱۶)؛ پژوهش هایی در زبان های تاتاری (۱۸۲۰)؛ پژوهش های تاریخی در پزشکی چینی (۱۸۱۳)؛ اصول دستور زبان چینی (۱۸۲۲)؛ پژوهش هایی در خاستگاه و تکوین خط چینی (۱۸۲۷)؛ تاریخ آیین بودا (۱۸۳۶)؛ آسمان شناسی مغولی.
پزشک و خاورشناس فرانسوی. هم زمان با تحصیل در رشتۀ پزشکی، به فراگیری زبان های شرقی به ویژه چینی پرداخت. پس از به پایان رساندن تحصیلاتش در پزشکی (۱۹۱۴) در بیمارستانی نظامی کار کرد، ولی در همان سال صاحب کرسی نوبنیاد زبان و ادبیات چینی در کولژ دو فرانس شد و خود را کاملاً وقف چین شناسی کرد. اموزا عضو فرهنگستان کتیبه ها (۱۸۱۶)، بنیادگذار انجمن آسیایی پاریس (۱۸۲۲) و نگهدارندۀ دست نویس های شرقی در کتابخانۀ شاهی (۱۸۲۴) بود. از آثارش: رساله در زبان و ادبیات چینی (۱۸۱۱)؛ کتاب پاداش و پادآفراه (۱۸۱۶)؛ پژوهش هایی در زبان های تاتاری (۱۸۲۰)؛ پژوهش های تاریخی در پزشکی چینی (۱۸۱۳)؛ اصول دستور زبان چینی (۱۸۲۲)؛ پژوهش هایی در خاستگاه و تکوین خط چینی (۱۸۲۷)؛ تاریخ آیین بودا (۱۸۳۶)؛ آسمان شناسی مغولی.
wikijoo: رموزا،_ژان_پیر_آبل_(۱۷۸۸ـ۱۸۳۲)