( رمقة ) رمقة. [ رُ ق َ ] ( ع اِ ) اندک از قوت که جان را نگاه دارد. آنچه بدان روز گذارند. و گویند: ما فی عیشه الا رمقة؛ ای بُلْغة. ( منتهی الارب ). اندک مایه از معیشت که بدان سد رمق کنند. بُلْغة. ( از اقرب الموارد ). رَمِق. رَماق. رِماق. مُرَمَّق. ( متن اللغة ). رجوع به رمق و رماق شود.
فرهنگ فارسی
اندک از قوت که جان را نگاه دارد آنچه بدان روز گذارند
