رمظان

لغت نامه دهخدا

رمظان. [ رَ ] ( اِخ ) نام یکی از اصحاب دین مجوس بوده و به اعتقاد او نور مختار است و ظلمت موجب. ( برهان ).آقای دکتر معین در حاشیه برهان آرد: «ابن الندیم درعنوان رؤسای زندقه در دولت عباسیان آرد: «مقالة خسرو الارزمقان ، هذا ایضاً من جوخی ، من قریة علی النهروان... و یزعم ان النور کان حیاً لم یزل و انه کان نائماً فغشیته الظلمة و اخذت منه نوراً و عادت الی موضعها فارسل الیها باله خلقه و سماه ابن الاحیاء و قال امض و ائتنی بما اخذت الظلمة منی من النور فلما صار ابن الاحیاء الی الظلمة اصابها قد تحاکت ، فحدث منها بقوةالنور الذی حصل فیها کونان ذکر و انثی فمضی و عاد الی النور و الی معدن الحیاة و النفوس فاخذ منها و البسها ذلک المولودین...». ( الفهرست صص 475 - 476 ). و ظ. رمظان مصحف ارزمقان ( شاید مصحف آزرمگان ؟ ) است ».

پیشنهاد کاربران

بپرس