رمشاء. [ رَ ] ( ع ص ، اِ ) زمین بسیارگیاه. ( منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ). || زمین خشک بی نبات. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ). این لغت از اضداد است. ( از منتهی الارب ). || سالی که در آن گیاه فراوان باشد.( از ذیل اقرب الموارد ). || مؤنث ارمش. زن خوش خلق. ج ، رُمْش. ( منتهی الارب ) ( اقرب الموارد ).
