رمزی آلن. رَمزی، آلِن (۱۷۱۳ـ۱۷۸۴)(Ramsay, Allan)
تک چهره همسر نقاش
نقاش اسکاتلندی. نقاشی را در ادینبورگ و سپس در ایتالیا آموخت، و آنگاه در لندن اقامت گزید. در این شهر از کامیاب ترین تک چهره سازان روزگار خویش شد، و زیبایی و ظرافت آثارش تحسین بسیاری برانگیخت. در ۱۷۶۰ نقاش جورج سوم شد، و در حیات ادبی و فکری لندن نقش فعّالی ایفا کرد. تک چهره سازی هایش از زنان، در زمرۀ برترین آثارش برشمرده می شوند، همچون شاهکارش، تابلویهمسر نقاش (۱۷۵۵؛ نگارخانۀ ملی اسکاتلند، ادینبورگ)، که تصویری است از همسر دومش، مارگارت لینزی. برخلاف نقاش معاصر جوان ترش جاشوا رِینولدز، بیش از ابهت، به متانت مدل هایش توجه داشت، و ظرافت باروکِ برگرفته از اتودهایش در ناپل و رم را در آثار آغازینش منعکس ساخت، و از سولیمنا و باتونی الگو گرفت. سپس مجذوب لطافت سبک روکوکوی فرانسویِ آثار ناتیه، پرونو، و کانتن دو لا تور شد. از دهۀ ۱۷۶۰، عمدۀ کارش را به دستیاران و «پرده سازان» خود، ازجمله جوزف وان هاکِن، سپرد، و به علایق ادبی اش پرداخت، و عضو محفل دکتر جانسون شد.
تک چهره همسر نقاش
نقاش اسکاتلندی. نقاشی را در ادینبورگ و سپس در ایتالیا آموخت، و آنگاه در لندن اقامت گزید. در این شهر از کامیاب ترین تک چهره سازان روزگار خویش شد، و زیبایی و ظرافت آثارش تحسین بسیاری برانگیخت. در ۱۷۶۰ نقاش جورج سوم شد، و در حیات ادبی و فکری لندن نقش فعّالی ایفا کرد. تک چهره سازی هایش از زنان، در زمرۀ برترین آثارش برشمرده می شوند، همچون شاهکارش، تابلویهمسر نقاش (۱۷۵۵؛ نگارخانۀ ملی اسکاتلند، ادینبورگ)، که تصویری است از همسر دومش، مارگارت لینزی. برخلاف نقاش معاصر جوان ترش جاشوا رِینولدز، بیش از ابهت، به متانت مدل هایش توجه داشت، و ظرافت باروکِ برگرفته از اتودهایش در ناپل و رم را در آثار آغازینش منعکس ساخت، و از سولیمنا و باتونی الگو گرفت. سپس مجذوب لطافت سبک روکوکوی فرانسویِ آثار ناتیه، پرونو، و کانتن دو لا تور شد. از دهۀ ۱۷۶۰، عمدۀ کارش را به دستیاران و «پرده سازان» خود، ازجمله جوزف وان هاکِن، سپرد، و به علایق ادبی اش پرداخت، و عضو محفل دکتر جانسون شد.
wikijoo: رمزی،_آلن_(۱۷۱۳ـ۱۷۸۴)