رمده

لغت نامه دهخدا

( رمدة ) رمدة. [ رِ دَ ] ( ع اِ ) چیز اندک و حقیر، منه : ماترکوا الا رمدة حتان ؛ ای لم یبق منهم الا ما تدلک به یدیک ثم تنفخه فی الریح بعد حته. ( منتهی الارب ) ( از تاج العروس ) .

رمدة. [ رَ م ِدَ ] ( ع ص ) عین رمدة؛ چشم دردآگین. ( منتهی الارب ).

رمدة. [ رُ دَ ] ( ع اِمص ) رنگ خاکی که به سپیدی زند. ( از اقرب الموارد ).

فرهنگ فارسی

خاکی که بسپیدی زند

پیشنهاد کاربران

بپرس