رمثه
لغت نامه دهخدا
رمثة. [ رَم ِ ث َ ] ( ع ص ) شتر رنجور از خوردن گیاه رِمْث. ج ، رَماثی ̍، رَمِثات. ( منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ).
رمثة. [ رِ ث َ ] ( اِخ ) آبی و نخلی است برای بنی ربیعة واقع در یمامة. ( از معجم البلدان ).
فرهنگ فارسی
پیشنهاد کاربران
پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید