رمایا

لغت نامه دهخدا

رمایا. [ رَ ] ( ع اِ ) ج ِ رَمی . ابرپاره های کوچک یا ابر بزرگ قطره سخت بار. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ). قطعه های کوچک ابر یا ابر بزرگ قطره سخت بار که از ابرهای بعد از تخفیف گرما و پائیز باشد. ( از اقرب الموارد ). || ج ِ رَمیّة، بمعنی شکار به تیر افکنده. ( از منتهی الارب ). شکار ماده یا نر که به تیر افکنده باشند. ( از اقرب الموارد ).

پیشنهاد کاربران

بپرس