رمانسک

دانشنامه آزاد فارسی

رمانِسْک (romanesque)
کلیسای رمانسک ایلی، انگلستان
(یا: رومی وار) سبک معماری اروپای غربی از قرن ۱۰ تا قرن ۱۲ م. سبک رمانسک از درآمیزی سنّت های رومی، کارولنژی، اوتونی، بیزانسی، و سنّت محلی آلمان، شکل گرفت. با آن که پیشرفته ترین مظاهر هنر رمانسک در فرانسه پدید آمدند، این شیوه در تمامی قسمت های اروپا رواج یافت، به جز مناطق شرقی اروپا که بر سنّت تمام عیار بیزانسی پابند ماندند. گونه های محلی متنوع این سبک براساس موقعیت جغرافیایی هر منطقه متفاوت است. با گسترش رهبانیت در قرن های ۱۰ و ۱۱م و پدیدارشدن مسلک های رهبانی متعددی همچون سیسترسیان، کلونیان، کارتوزیان، وجود کلیساهایی با وسعت بیشتر برای کشیشان و راهبان این فرقه ها ضرورت یافت. برای دستیابی به این هدف، در کلیساهای رمانسک از قوس های نیم دایره ای (رومی) برای پنجره ها و درها و دالان ها، طاق های گهواره ای یا طاق و تویزه برای نگه داشتن سقف شبستان و ستون ها و دیوارهای عظیم برای حفظ طاق های قوسی، استفاده گردید. کلیساهای رمانسک راهروهایی در کناره ها در طول شبستان دارند، که در بالای آن ها تالارهایی واقع است، و برج بزرگی بر فراز محل تقاطع شبستان و بازوی عرضی قرار دارد؛ برج های کوچک تری نیز در انتهای غربی کلیسا واقع اند. طاق های گهواره ای کلیساهای رمانسک به وسیلۀ تیرها و قوس های جداگر، به طاق نماها یا بخش های چهارگوشی تفکیک می شوند. این تقسیم بندی مشخصۀ اصلی معماری رمانسک است که آن را از اسلاف کارولنژی و اوتونی اش متمایز می سازد. در انگلستان این سبک را با نام معماری نورماندیایی می شناسند.

پیشنهاد کاربران

سبک رومیایی در قرون ۱۱ و ۱۲ میلادی پدید آمد و در سرتاسر فرانسه، کاتالونیا، لومباردی، راینلند و در یک کلام در سرتاسر رومانیای کهن گسترش یافت به طوری که نام �رومانسک� که تاریخ دانان قرن نوزدهم به آن دادند بسیار بجاست.
ر. ک. تاریخ زیبایی شناسی تاتارکیویچ ترجمه هادی ربیعی صفحه ی ۲۲۳

بپرس