رقى

[ویکی الکتاب] تکرار در قرآن: ۴(بار)
بالا رفتن . یا در آسمان بالا روی و به بالا رفتنت هرگز ایمان نمی‏آوریم تا کتابی بر ما بیاوری که آن را بخوانیم. ارتقاء: درجه درجه بالا رفتن است (مجمع) ولی جوهری و راغب آن را مطلق بالا رفتن می‏داند . یا برای آنهاست حکومت و زمین و آنچه میان آن دو است؟ پس در ابواب آسمان بالا روند یا به اسباب و علل متوسل شوند یا از آمدن وحی جلوگیری نمایند. * . رقی لازم و متعدی هر دو به کار رفته (صحاح) راق اسم فاعل به معنی بالا برنده است «وَ قیلَ مَتْ راقٍ» راغب گوید6 اشاره است بر آنکه بالا برنده و حمایت کننده ندارد. طبرسی آن را کیست که دئکتر و شفا دهنده او باشد و راغب از ابن عباس نقل می‏کند که کی روح او را بالا می‏برد ملائکه رحمت یا عذاب. نگارنده فکر می‏کنم که به معنی نجات دهنده باشد چنان که فرموده . به جای «تَرْجِعُونَها» در این آیه «وَ قیلَ مَنْ راقٍ»آمده است. و «مَنْ راقٍ» کلمه یأس است یعنی شفا دهنده ندارد. تراقی جمع ترقوه به معنی گلو است آن را در لغت عرب مقدم حلق در بالای سینه گفته‏اند. علت تسمیه آن است که نفس از آن در وقت مرگ بالا می‏آید (مجمع) معنی آیه: حقاً آن گاه که جان بگلو رسد گفته شود کی شفا دهنده و یا نجات دهنده است.