رقوف

لغت نامه دهخدا

رقوف. [ رُ ] ( ع مص ) لرزیدن و جنبیدن : رأیته یرقف من البرد. ( ناظم الاطباء ) ( منتهی الارب ).

رقوف. [ رُ ] ( ع اِ ) رفوف. ( از اقرب الموارد ). بر وزن و معنی رفوف است. ( منتهی الارب ). رجوع به رفوف شود.

پیشنهاد کاربران

بپرس