رقو. [ رَق ْوْ ] ( ع اِ ) ریگ توده گرد اندک کلان از دعص. ( منتهی الارب ) ( از آنندراج ) ( از اقرب الموارد ) ( ناظم الاطباء ). توده ریگ برخاسته و گردآمده. ( از المنجد ). رَقوَة. ( منتهی الارب ). رجوع به رقوة شود.
