رقمه

لغت نامه دهخدا

( رقمة ) رقمة. [ رَ م َ ] ( ع اِ ) مرغزار یا کرانه رود یا فراهم آمدنگاه آب رود. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ). مرغزار. ( مهذب الاسماء ). روضة. ( از اقرب الموارد ). || خبازی که فارسی نان کلاغ است. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ). خُبازی. ( از اقرب الموارد ). || ( ص ) قلیل. اندک : ماوجدت فی الارض الا رقمة من کلاء؛ ای قلیلاً. ( از اقرب الموارد ).

رقمة. [ رَ ق َ م َ ] ( ع اِ ) گیاهی است. ( منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ).

پیشنهاد کاربران

بپرس