رُقْعِه، خَط
خط رقعه، به خط محمدعلی کاتب غروی
خط رقعه، به خط محمدعلی کاتب غروی
خطی بین نسخ و دیوانی است و به عبارتی نسخ سریعی است که شیوۀ دیوانی به آن داده اند. خط رقعه در واقع شکسته ای از خط نسخ محسوب می شود. این خط احتمالاً بعد از خط دیوانی به وجود آمد. «رقعی» به خطی اطلاق می شود که حرف هایش کوچک، تنگ، مستقیم، و فشرده باشد. به منظور کوتاه کردن، کلمه های دیوانی بدون حرکت است و شکل حرف ها را ساده می نویسند تا سرعت بیشتر شود. این خط را برای پیش نویس ها و نامه های تجاری به کار می بردند. استاد ممتازبک مستشار در عهد سلطان عبدالمجیدخان اول (۱۲۵۵ـ۱۲۷۷ق) در حدود سال ۱۲۸۰ق آن را وضع کرد. خط رقعه با یک سوم دور و دوسوم یا بیشتر سطح قلم به سبب سهولت در خواندن و نوشتن در ممالک عربی رایج است. نوشتن این خط همچون شکسته نستعلیق سریع است ولی مثل آن آزاد نیست.
خط رقعه، به خط محمدعلی کاتب غروی
خط رقعه، به خط محمدعلی کاتب غروی
خطی بین نسخ و دیوانی است و به عبارتی نسخ سریعی است که شیوۀ دیوانی به آن داده اند. خط رقعه در واقع شکسته ای از خط نسخ محسوب می شود. این خط احتمالاً بعد از خط دیوانی به وجود آمد. «رقعی» به خطی اطلاق می شود که حرف هایش کوچک، تنگ، مستقیم، و فشرده باشد. به منظور کوتاه کردن، کلمه های دیوانی بدون حرکت است و شکل حرف ها را ساده می نویسند تا سرعت بیشتر شود. این خط را برای پیش نویس ها و نامه های تجاری به کار می بردند. استاد ممتازبک مستشار در عهد سلطان عبدالمجیدخان اول (۱۲۵۵ـ۱۲۷۷ق) در حدود سال ۱۲۸۰ق آن را وضع کرد. خط رقعه با یک سوم دور و دوسوم یا بیشتر سطح قلم به سبب سهولت در خواندن و نوشتن در ممالک عربی رایج است. نوشتن این خط همچون شکسته نستعلیق سریع است ولی مثل آن آزاد نیست.
wikijoo: رقعه،_خط