رقص پست مدرن ( به انگلیسی: Postmodern dance ) یا رقص پسانوگرا، شکلی از رقص صحنه ای در قرن بیستم است. رقص پست مدرن در واکنش به محدودیت های ترکیبی و نمایشی رقص مدرن، استفاده از جنبش روزمره را به عنوان هنر اجرایی معتبر ستایش کرده و از روش های جدید و بدیع در ترکیب بندی در رقص، حمایت می کند.
رقص پست مدرن اولیه یا پیشاپست مدرن با این ادعا که هر حرکتی رقص است و هرکسی رقصنده به دنیا می آید ( با یا بدون آموزش ) ، بیشتر از دیگر رویکردهای پست مدرن به معماری، ادبیات و جنبش طراحی، به ایدئولوژی مدرنیسم نزدیک بود. با این همه، جنبش رقص پست مدرن به سرعت توسعه یافت و به آغوش ایدئولوژی پست مدرنیسم رانده شد. چنان که می توان نمودش را در طیف وسیعی از کارهای رقصی که در تئاتر رقص جادسون ظهور یافته، مشاهده کرد.
حضور رقص پست مدرن بین سال های ۱۹۶۰ تا ۱۹۷۰، بسیار کوتاه به نظر می رسد. با این حال، میراث آن قدرت مندانه در رقص معاصر ( ترکیبی از مدرنیسم و پست مدرنیسم ) ، حضور دارد و ظهور فرایند طراحی رقص پست مدرن، منجر به تولید طیف گسترده ای از آثار در سبک های مختلف شده است.
از بنیان گذاران این نوع رقص می توان به مرس کانینگهام ( نه در رقص بلکه در شیوه پست مدرن طراحی رقص ) و لوسیندا چایلدز اشاره کرد. [ ۱]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفرقص پست مدرن اولیه یا پیشاپست مدرن با این ادعا که هر حرکتی رقص است و هرکسی رقصنده به دنیا می آید ( با یا بدون آموزش ) ، بیشتر از دیگر رویکردهای پست مدرن به معماری، ادبیات و جنبش طراحی، به ایدئولوژی مدرنیسم نزدیک بود. با این همه، جنبش رقص پست مدرن به سرعت توسعه یافت و به آغوش ایدئولوژی پست مدرنیسم رانده شد. چنان که می توان نمودش را در طیف وسیعی از کارهای رقصی که در تئاتر رقص جادسون ظهور یافته، مشاهده کرد.
حضور رقص پست مدرن بین سال های ۱۹۶۰ تا ۱۹۷۰، بسیار کوتاه به نظر می رسد. با این حال، میراث آن قدرت مندانه در رقص معاصر ( ترکیبی از مدرنیسم و پست مدرنیسم ) ، حضور دارد و ظهور فرایند طراحی رقص پست مدرن، منجر به تولید طیف گسترده ای از آثار در سبک های مختلف شده است.
از بنیان گذاران این نوع رقص می توان به مرس کانینگهام ( نه در رقص بلکه در شیوه پست مدرن طراحی رقص ) و لوسیندا چایلدز اشاره کرد. [ ۱]
wiki: رقص پست مدرن