پایکوبی ها یا رقص های بومی آشوری مجموعه ای از پایکوبی هایی است که در سراسر جهان توسط آشوری ها و بیشتر در مواردی مانند عروسی، مهمانی ها و دیگر برنامه های شاد اجرا می شود.
بیشتر پایکوبی های بومی آشوری رقص های دایره است که به صورت یک خط، که ممکن است مستقیم، منحنی یا هر دو باشد، اجرا می شوند. در بیشتر رقص ها تعداد پایکوبان می تواند تا هر اندازه بالا برود که رقص سابره از این نظر مستثنی است و حداکثر سه نفر می توانند در آن شرکت کنند. رقص های آشوری بسته به روحیه و تندای آهنگ از آرام تا تند متفاوت هستند.
... [مشاهده متن کامل]
پایکوبی های بومی آشوری به پنج کسر میزان بخش بندی می شوند: ۲۴ ( ۱۰ رقص ) ، ۴۴ ( ۶ رقص ) ، ۶۸ ( ۱۳ رقص ) ، ۹۸ ( ۱ رقص ) ، ۱۰۸ ( ۱ رقص ) . تندای رقص ها معمولاً از آهسته ( ۷۰ ضربه در دقیقه ) تا بسیار تند ( ۱۴۰ ضربان ) متغیر است.
همه پایکوبی های آشوری، به استثنای رقص سابره، در یک دایره به هم پیوسته انجام می شود.
در رقص آشوری تنها پنج روش برای حرکت بدن وجود دارد که شامل گام برداشتن، جهش، دویدن، پله و پرش می شود. از پاها نیز برای ضربه زدن، گام برداشتن و لگد زدن استفاده می شود. بازوها بیشتر آزاد از پاها حرکت می کنند.
در بسیاری از رقص ها، تنه به همراه شانه ها و بازوها به صورت موزون بالا و پایین می رود. خم شدن زانو، چمباتمه و کشیدگی از حرکاتی است که بسیار در رقص آشوری استفاده می شود.
پایکوبان به شکل های گوناگون به هم می پیوندند؛ که شامل دست در دست، دست به شانه و دست به کمر می شود که برجسته ترین آن دست در دست است. شکل دست در دست شامل سه حالت رایج است: "W" , "V" و "T". رایج ترین این شکل ها "W" است که بازوها به حالت "W" بلند می شوند. در شکل "T" دستها روی شانه های دیگر شرکت کنندگان قرار می گیرد.
• سیسکانی ( Siskany ) : در رقص سیسکانی شرکت کنندگان بدن خود را با انرژی زیاد تکان می دهند ودر این کار تأکید زیادی بر روی پاها و شانه ها دارند. ضرب آهنگ این پایکوبی با موسیقی رقص الکترونیکی و رقص پاپ که در موسیقی غربی وجود دارد، همخوانی دارد. روش رقص شبیه روش پایکوبی خیگا است که البته تندتر است. این پایکوبی بیشتر توسط آشوری های عراق انجام می شود و نخستین بار توسط مسیحیان کلدانی آغاز شده است. ضرب موسیقی آن ۴۴ و تندای آن میان ۱۲۰–۱۳۵ دور بر دقیقه ( bpm ) است.
• گوباره ( Gubbare ) : این پایکیوبی بیشتر در پایان یک مهمانی انجام می شود. موسیقی آن تند و پر جنب و جوش است و به جیگ ایرلندی می ماند. موسیقی این رقص بیشتر در کلید اصلی نواخته می شود. انگشتان کوچک دست نقطه پیوند پایکوبان است و رقصندگان بارها و بارها در دایره به پیش و پس می روند. گوباره در ضرب ۴۴ و با تندا ۱۲۵–۱۳۵ دور بر دقیقه نواخته می شود.
• بابلاکا ( Bablaka ) : این رقص تند است و انگشتان کوچک رقصنده ها به هم گره خورده اند و دست ها و بازوهایشان با انرژی و پی در پی بالا و پایین می رود. اما بر خلاف گوباره ، رقصندگان به جلو و عقب حرکت نمی کند و ایستایی بیشتری داردند. جنبش در بابالاکا به شدت متمرکز بر بازوها، شانه ها و دست ها است. همچنین پایکوبان ممکن است به طور ضربی زانوها را خم کنند.
• بلاتی ( Belaty ) : این رقص با ضرب عربی و با سرعت متوسط ( شبیه موسیقی رقص شکم ) همراه است. رقصنده ها به شکل دایره وار به هم می پیوندند و اندکی حرکت جهشی دارند، پاها را بلند می کنند و آنها را به طرفین هوا می کوبند که این حرکت بارها تکرار می شود. یک نمونه از آهنگ های برجسته این پایکوبی Ahela Yoni از آشور بیت سرگیس است.
• تولاما ( Tolama ) : رقصی پر جنب و جوش و پرانرژی است که در آن شرکت کنندگان پیوسته به هوا می پرند و در حالی که تنه خود را به پیش و پس حرکت می دهند، پاها را پی درپی در هوا لگد می زنند ( شبیه به بلاتک و گاباره ) . این پایکوبی مانند گوباره معمول نیست. آهنگ برجسته این پایکوبی Shoshonla از شمریم اورشان است.
• رقص شمشیر ( Sabre dance ) : پایکوبی انفرادی است که معمولاً یک تا سه شرکت کننده در آن هستند. با آغاز پایکوبی، دارنده شمشیر به تنهایی می رقصد و شمشیر خود را تکان می دهد و سپر خود را نگه می دارد ( داشتن سپر اختیاری است ) . این پایکوبی نشان نمادینی از رفتن عروس به پیش داماد و خانواده اش است و در عروسی ها توسط نزدیک ترین آشنایان مرد انجام می شود. ضرب آن ۶۸ است.
بیشتر پایکوبی های بومی آشوری رقص های دایره است که به صورت یک خط، که ممکن است مستقیم، منحنی یا هر دو باشد، اجرا می شوند. در بیشتر رقص ها تعداد پایکوبان می تواند تا هر اندازه بالا برود که رقص سابره از این نظر مستثنی است و حداکثر سه نفر می توانند در آن شرکت کنند. رقص های آشوری بسته به روحیه و تندای آهنگ از آرام تا تند متفاوت هستند.
... [مشاهده متن کامل]
پایکوبی های بومی آشوری به پنج کسر میزان بخش بندی می شوند: ۲۴ ( ۱۰ رقص ) ، ۴۴ ( ۶ رقص ) ، ۶۸ ( ۱۳ رقص ) ، ۹۸ ( ۱ رقص ) ، ۱۰۸ ( ۱ رقص ) . تندای رقص ها معمولاً از آهسته ( ۷۰ ضربه در دقیقه ) تا بسیار تند ( ۱۴۰ ضربان ) متغیر است.
همه پایکوبی های آشوری، به استثنای رقص سابره، در یک دایره به هم پیوسته انجام می شود.
در رقص آشوری تنها پنج روش برای حرکت بدن وجود دارد که شامل گام برداشتن، جهش، دویدن، پله و پرش می شود. از پاها نیز برای ضربه زدن، گام برداشتن و لگد زدن استفاده می شود. بازوها بیشتر آزاد از پاها حرکت می کنند.
در بسیاری از رقص ها، تنه به همراه شانه ها و بازوها به صورت موزون بالا و پایین می رود. خم شدن زانو، چمباتمه و کشیدگی از حرکاتی است که بسیار در رقص آشوری استفاده می شود.
پایکوبان به شکل های گوناگون به هم می پیوندند؛ که شامل دست در دست، دست به شانه و دست به کمر می شود که برجسته ترین آن دست در دست است. شکل دست در دست شامل سه حالت رایج است: "W" , "V" و "T". رایج ترین این شکل ها "W" است که بازوها به حالت "W" بلند می شوند. در شکل "T" دستها روی شانه های دیگر شرکت کنندگان قرار می گیرد.
• سیسکانی ( Siskany ) : در رقص سیسکانی شرکت کنندگان بدن خود را با انرژی زیاد تکان می دهند ودر این کار تأکید زیادی بر روی پاها و شانه ها دارند. ضرب آهنگ این پایکوبی با موسیقی رقص الکترونیکی و رقص پاپ که در موسیقی غربی وجود دارد، همخوانی دارد. روش رقص شبیه روش پایکوبی خیگا است که البته تندتر است. این پایکوبی بیشتر توسط آشوری های عراق انجام می شود و نخستین بار توسط مسیحیان کلدانی آغاز شده است. ضرب موسیقی آن ۴۴ و تندای آن میان ۱۲۰–۱۳۵ دور بر دقیقه ( bpm ) است.
• گوباره ( Gubbare ) : این پایکیوبی بیشتر در پایان یک مهمانی انجام می شود. موسیقی آن تند و پر جنب و جوش است و به جیگ ایرلندی می ماند. موسیقی این رقص بیشتر در کلید اصلی نواخته می شود. انگشتان کوچک دست نقطه پیوند پایکوبان است و رقصندگان بارها و بارها در دایره به پیش و پس می روند. گوباره در ضرب ۴۴ و با تندا ۱۲۵–۱۳۵ دور بر دقیقه نواخته می شود.
• بابلاکا ( Bablaka ) : این رقص تند است و انگشتان کوچک رقصنده ها به هم گره خورده اند و دست ها و بازوهایشان با انرژی و پی در پی بالا و پایین می رود. اما بر خلاف گوباره ، رقصندگان به جلو و عقب حرکت نمی کند و ایستایی بیشتری داردند. جنبش در بابالاکا به شدت متمرکز بر بازوها، شانه ها و دست ها است. همچنین پایکوبان ممکن است به طور ضربی زانوها را خم کنند.
• بلاتی ( Belaty ) : این رقص با ضرب عربی و با سرعت متوسط ( شبیه موسیقی رقص شکم ) همراه است. رقصنده ها به شکل دایره وار به هم می پیوندند و اندکی حرکت جهشی دارند، پاها را بلند می کنند و آنها را به طرفین هوا می کوبند که این حرکت بارها تکرار می شود. یک نمونه از آهنگ های برجسته این پایکوبی Ahela Yoni از آشور بیت سرگیس است.
• تولاما ( Tolama ) : رقصی پر جنب و جوش و پرانرژی است که در آن شرکت کنندگان پیوسته به هوا می پرند و در حالی که تنه خود را به پیش و پس حرکت می دهند، پاها را پی درپی در هوا لگد می زنند ( شبیه به بلاتک و گاباره ) . این پایکوبی مانند گوباره معمول نیست. آهنگ برجسته این پایکوبی Shoshonla از شمریم اورشان است.
• رقص شمشیر ( Sabre dance ) : پایکوبی انفرادی است که معمولاً یک تا سه شرکت کننده در آن هستند. با آغاز پایکوبی، دارنده شمشیر به تنهایی می رقصد و شمشیر خود را تکان می دهد و سپر خود را نگه می دارد ( داشتن سپر اختیاری است ) . این پایکوبی نشان نمادینی از رفتن عروس به پیش داماد و خانواده اش است و در عروسی ها توسط نزدیک ترین آشنایان مرد انجام می شود. ضرب آن ۶۸ است.
