رقص سماع

اشاره به آن داردکه ازکائنات انرژی گرفته وبادست چپ که به سمت زمین است.
انرژی رابه همه زمینی ها منتقل می کند
و رقص پایی که به زمین کوبیده میشود،
یعنی پابه همه تعلقات زمینی، چون منصور
. . . . . . . . . . . . .
باالتذاذ�در وادی محبت، پیرعقل رامعرفت. . . �
باخرام بی گزند رقص سماع، تیغ وتبرزین و کمند.
پرده ی غفلت درید، اژدهای نفس ازقله بزیر. .
پایکوب اندوه شکن. روح خنیاگر شکافت، آسمان دل �، سرزمین عقل و جان هارامسخر. .

رقص درنزد مولویه اهمیت خاص داشته، خود مولانا حتی درکوچه وبازارهم بسا که با اصحاب به رقص در می آمد. چنانکه یک باردربازارزرکولان این حالت بروی دست داد و گویند حتی جنازه صلاح الدین زرکوب را نیز به اشارت مولانا با رقص و رف به قبرستان بردند.
افلاکی درمناقب العارفین دراینباره چنین می نویسد: در آن غلبات شور و سماع که مشهور عالمیان شده بود از حوالی زرکوبان می گذشت مگرآوازضرب تق تق ایشان به گوش مبارکشان رسید. ازخوشی آن ضرب شوری عجیب در مولانا ظاهر شد وبه چرخ درآمد، شیخ نعره زنان ازدکان بیرون آمد وسردر قدم مولانا نهاده وبیخود شد……. . وبه شاگردان دکان اشارت کردکه اصلاایست نکنند ودست از ضرب باز ندارند تا مولانا از سماع فارغ شود. همچنان از وقت نماز ظهر تا نماز عصر مولانا در سماع بود، از ناگاه گویندگان رسیدند و این غزل آغاز کردند:
یکی گنجی پدید آمد در آن دکان زرکوبی زهی صورت زهی معنی زهی خوبی زهی خوبی
بر دیوار سماع خانه مولانا این دو بیت شعر آمده است:
در وقت سماع معده را خالی دار زیراچو تهی است می کند ناله زار
چون پرکردی شکم زلوث بسیار خالی مانی ز دلبر و دست و کنار
بر دیوار دیگر آن رواق چنین آمده:
سماع آرام جان زندگان است کسی داند که اورا جان جان است
خصوصاحلقه ای کاندرسماعند همی گردند و کعبه در میان است