رقز

لغت نامه دهخدا

رقز. [ رَ ] ( ع مص ) پا کوفتن. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ). رقص کردن. ( از اقرب الموارد ). || برجستن. یقال : مایرقز منه عرق ؛ یعنی : نمی جنبد از وی رگی. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( از اقرب الموارد ).

پیشنهاد کاربران

رقز به معنی پایکوبی در مسیر سخت و دشوار ، گاها در مسیر ناشناخته به همراه شادی و شعف و گاهی ترس از هیجان بالا.

بپرس