رقت بار

/reqqatbAr/

معنی انگلیسی:

deplorable, pathetic, pitiful, sordid

لغت نامه دهخدا

رقت بار. [ رِق ْ ق َ ] ( نف مرکب ) رقت انگیز. رقت آور. ( از یادداشت مؤلف ). رجوع به مترادفات کلمه شود.

( صفت ) رقت انگیز : [[ با وضع رقت باری در آنجا زندگی میکرد ]] .

( ~. ) [ ع - فا. ] (ص فا. ) برانگیزانندة ترحم و دلسوزی .

piteous (صفت)

دلسوز، رقت انگیز، جانگداز، رقت بار

pitiable (صفت)

رقت انگیز، رقت بار

دِلگُداز، دل پریش، دل شیوه آور، دل شیو ( از شیوانیدن )