لغت نامه دهخدا
فرهنگ معین
فرهنگ عمید
دانشنامه اسلامی
[ویکی فقه] مسلط کردن دیگری بر عینی همچون خانه جهت استفاده رایگان از آن در مدتی معین را رُقبی می گویند.
رقبی یا از رقبه، به معنای ملک، گرفته شده است، که در این صورت همیشه به صورت اضافه به کار می رود، مانند رقبة الارض، یعنی خود زمین، صرف نظر از ساختمان یا زراعتی که در آن است. یا از ارتقاب، مراقبه، ترقب، به معنای انتظار، گرفته شده است، بدین بیان که هر یک، در انتظار سپری شدن مدت تعیین شده اند.
معنای اصطلاحی رقبی
مفهوم رقبی در اصطلاح فقه و حقوق نزدیک به معنای لغوی آن است، زیرا مالک، متاع خود را تا مدت معیّنی به شخصی تسلیم می کند تا از منافع آن بهره مند شود. مثلاًَ صاحب خانه ای حق سکونت و استفاده از آن را برای یک سال یا بیش تر به دیگری واگذار می کند تا خود و خانواده اش از آن استفاده کنند و دیگران محروم باشند. این اعطا به ملاحظه انتظار تمام شدن مدت تعیین شده، رقبی نامیده می شود.
تعریف رُقبی در کلمات فقهاء
رُقبی در کلمات فقها همراه سکنی و عمری به کار رفته است. در تعریف آن سه دیدگاه وجود دارد.
← تعریف اول
...
رقبی یا از رقبه، به معنای ملک، گرفته شده است، که در این صورت همیشه به صورت اضافه به کار می رود، مانند رقبة الارض، یعنی خود زمین، صرف نظر از ساختمان یا زراعتی که در آن است. یا از ارتقاب، مراقبه، ترقب، به معنای انتظار، گرفته شده است، بدین بیان که هر یک، در انتظار سپری شدن مدت تعیین شده اند.
معنای اصطلاحی رقبی
مفهوم رقبی در اصطلاح فقه و حقوق نزدیک به معنای لغوی آن است، زیرا مالک، متاع خود را تا مدت معیّنی به شخصی تسلیم می کند تا از منافع آن بهره مند شود. مثلاًَ صاحب خانه ای حق سکونت و استفاده از آن را برای یک سال یا بیش تر به دیگری واگذار می کند تا خود و خانواده اش از آن استفاده کنند و دیگران محروم باشند. این اعطا به ملاحظه انتظار تمام شدن مدت تعیین شده، رقبی نامیده می شود.
تعریف رُقبی در کلمات فقهاء
رُقبی در کلمات فقها همراه سکنی و عمری به کار رفته است. در تعریف آن سه دیدگاه وجود دارد.
← تعریف اول
...
wikifeqh: رقبی
پیشنهاد کاربران
رقبی : حق انتفاعی است که از طرف مالک برای مدت معینی مانند شش ماه واگذار میشود ( ماده ۴۱ قانون مدنی )
مثلأ : حق انتفاع در صورت انقضای مدت زایل میشود یعنی انقضای مدت ، اعم است از این که معین باشد ( رقبی ) گویند
دارای مدت معین و مشخص