رقبا
/roqabA/
لغت نامه دهخدا
فرهنگ فارسی
فرهنگ معین
فرهنگ عمید
پیشنهاد کاربران
رقب. [ رُ ق ُ ] ( ع ص ، اِ ) ج ِ رقیب. ( ناظم الاطباء ) ( منتهی الارب ) ( اقرب الموارد ) . || ج ِ رَقَب. ( ناظم الاطباء ) ( آنندراج ) . رجوع به رقیب و رقب [ رَ ق َ ] شود.
حریف، طرف مقابل