رقایق

لغت نامه دهخدا

رقایق. [ رَ ی ِ ] ( ع ص ، اِ ) رَقائِق. چیزهای باریک. کنایه از اسرار و رموز. ( آنندراج ) ( غیاث اللغات ). ج ِ رقیقة. ( ناظم الاطباء ). ج ِ رقیقه به معنی نازکها. ( از فرهنگ فارسی معین ). رجوع به رقیقة شود. || نازکیها. ( فرهنگ فارسی معین ).

فرهنگ فارسی

( صفت اسم ) جمع رقیقه ۱ - نازکها . ۲ - نازکیها .

پیشنهاد کاربران

بپرس