رقام

لغت نامه دهخدا

رقام. [ رَق ْ قا ] ( ع ص ، اِ ) رقم کننده. ( مهذب الاسماء ). رجوع به رقم شود. || مطرز. طرازی. آنکه علم جامه کند. ( یادداشت مؤلف ). || منسوب است به رقم که یک رقم پارچه و لباس بوده. ( از انساب سمعانی ).

رقام. [ رَق ْ قا ] ( اِخ ) ابوولید عباس بن ولید رقام قطان. از راویان است و از عبدالاعلی و محمدبن یزید واسطی روایت کرد و ابوزرعة و ابوحاتم رازی از او روایت دارند. وی از ثقات بشمار است. ( از لباب الانساب ).

پیشنهاد کاربران

رقام : احمد بن موسی تمیمی اصفهانی معروف به رقام، از محدّثین اصفهان در قرن سوم هجری است. از محدّثان مورد وثوق بوده است. از بکر بن بکار و محمّد بن عاصم روایت می کند. ابوبکر بن الجارود و عبداللّه بن محمّد بن اسحاق از او نقل حدیث نموده اند.

بپرس