رقاصک

چرخ تعادل یا رقاصک وسیله ای است که در ساعت های مچی کوکی و ساعت های رومیزی مکانیکی مورد استفاده قرار می گیرد که مشابه آونگ در یک ساعت آونگی است. این چرخ وزنه دار است که به طرفین می چرخد و توسط یک فنر پیچشی مارپیچی به سمت مرکز خود بازمی گردد که به فنر تعادل یا فنر مویین معروف است. این چرخ توسط چرخ دنگ هدایت می شود، که حرکت چرخشی چرخ دنده ساعت را به تکانه هایی تبدیل می کند که به چرخ تعادل منتقل می شود. هر چرخش چرخ ( که «تیک» یا «ضربه» نامیده می شود ) به چرخ دنده اجازه می دهد تا مقدار مشخصی را جلو برود و عقربه ها را به جلو حرکت دهد. چرخ تعادل و فنر مویین با هم یک نوسان ساز هارمونیک را تشکیل می دهند که به دلیل رزونانس ترجیحاً با سرعت معینی نوسان می کند. فرکانس تشدید یا ضربان آن در برابر نوسان با سرعت های دیگر مقاومت می کند. ترکیب جرم چرخ تعادل و خاصیت ارتجاعی فنر زمان بین هر نوسان یا «تیک» را ثابت نگه می دارد. از زمان اختراع آن در قرن چهاردهم تا زمانی که حرکات دیاپازون و کوارتز در دهه ۱۹۶۰ در دسترس قرار گرفت، تقریباً هر دستگاه زمان سنجی قابل حمل از نوعی چرخ تعادل استفاده می کرد.
تا دهه ۱۹۸۰ چرخ های تعادل فناوری زمان سنجی مورد استفاده در زمان سنج ها، قفل های زمان خزانه بانک، فیوزهای زمانی برای انفجار مهمات، ساعت های زنگ دار، تایمرهای آشپزخانه و کرونومترها بودند، اما اکنون فناوری کوارتز این کاربردها را به خود اختصاص داده است و اکنون تنها کاربرد اصلی این سازوکار در ساعت های مکانیکی با کیفیت است.
چرخ های تعادل ساعت مدرن ( ۲۰۰۷ ) معمولاً از گلوسیدور، آلیاژی با انبساط حرارتی کم از بریلیم، مس و آهن، با فنرهایی از آلیاژ ارتجاعی ضریب حرارتی پایین مانند Nivarox ساخته می شوند. [ ۱] این دو آلیاژ با هم مطابقت داده شده اند، بنابراین واکنش های دمایی هر یک از آنها خنثی می شود و در نتیجه خطای دمایی اندکی ایجاد می شود. چرخ ها برای کاهش مقاومت هوا صاف هستند و محورها بر روی سنگهای جواهر ( معمولاً یاقوت ) به طور دقیق قرار گرفته اند. چرخ های رقاصک قدیمی تر از وزنه های پیچی در اطراف لبه برای تنظیم تعادل استفاده می کردند، اما چرخ های مدرن در کارخانه با کامپیوتر ساخته می شوند و از لیزر برای ایجاد یک حفره های دقیق در رینگ استفاده می کنند تا متعادل شوند. [ ۲] چرخ های رقاصک با هر گردش حدود یک و نیم دور می چرخند؛ یعنی حدود ۲۷۰ درجه به سمت هر طرف موقعیت تعادل مرکزی خود. سرعت چرخ تعادل با فنر تعادل ( مویین ) می شود و میله ای ( تنظیم کننده ) با شکاف باریک در انتهای آن که فنر تعادل از آن عبور می کند. این قسمت از فنر پشت شکاف را ثابت نگه می دارد. حرکت میله ( تنظیم کننده ) ، شکاف فنر تعادل را به سمت چپ و راست می چرخاند و طول مؤثر آن و در نتیجه سرعت ارتعاش رزونانس تعادل را تغییر می دهد. از آنجایی که تنظیم کننده ( رگولاتور ) با عملکرد فنر تداخل دارد، کرنومترها و برخی از ساعت های دقیق دارای تعادل های «فارش آزاد» و بدون تنظیم کننده هستند، مانند Gyromax. [ ۱] میزان آنها توسط پیچ های وزنی روی لبه تعادل تنظیم می شود.