رقاشان. [ رَ ] ( اِخ ) دو کوه اند به اعلای شریف. ( منتهی الارب ). دو کوهک است در طرف اعلای شریف در نقطه تلاقی دار کعب و کلاب و کوههای مزبور بسوی سواد متوجه اند و اطراف آن زمین سفیدی است. ( از معجم البلدان ج 4 ).
