رقاده

لغت نامه دهخدا

رقاده. [ رَ دَ ] ( اِخ ) ناحیتی از نواحی قیروان. ( یادداشت مؤلف ). شهری است که در افریقیه و چهار میلی قیروان بوده و وسعت و آبادی و آب و هوای بسیار خوب و طراوت و صفای دل انگیز داشته ، فعلاً خراب است. ( از معجم البلدان ج 4 ). رجوع به نزهة القلوب ج 3 ص 271 و قاموس الاعلام ترکی ج 3 شود.

فرهنگ فارسی

شهر و پایتخت اغلبیان در افریقا و آن بمساحت ۹ کیلومتری جنوب قیروان واقع بود و ابراهیم دوم اغلبی آنرا بنا کرد ( ۸۷۶ م . ).این شهر بسبب جنگهای داخلی خراب گردید.

پیشنهاد کاربران

بپرس