رقاحی. [ رَ حی ی ] ( ع ص نسبی ) یقال : فلان رقاحی مال ؛ یعنی تیماردار شتران است. ( منتهی الارب ). تاجر، منسوب است به رقاحة. ( هو رقاحی مال )؛ ای کاسبه و مصلحه و ازلؤه. ( از اقرب الموارد ). بازرگان. ( مهذب الاسماء ).
