رفیه

لغت نامه دهخدا

رفیه. [ رَ ه ْ ] ( ع ص ) فراخ عیش تن آسا. ( ناظم الاطباء ). فراخ عیش تن آسان. ( آنندراج ) ( منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ).

فرهنگ عمید

فراخ عیش، فراخ زندگانی، تن آسا.

پیشنهاد کاربران

بپرس