در طرف چمن مرغ دل آرام نگیرد
پیداست که غیر از هوس دام ندارد.شب آدینه و من مست و صراحی دردست
وای بر من اگر از ره عسسی برخیزد.کند دیوانه را زنجیر عاقل می ندانستم
که از زنجیر زلف آن پری دیوانه خواهم شد.رفت از کار دلم دوش به بانگ جرسی
غالباً همره این غافله بوده ست کسی.
( از مجمع الفصحا ج 2 ص 143 ).
رجوع به نگارستان دارا نگارخانه 4 و انجمن خاقان انجمن 4 و تذکره دلگشا نسخه خطی کتابخانه ملک ، بوستان 2 و سفینة المحمود مجلس 3 مرتبه ٔ1 ص 151 و فرهنگ سخنوران شود.