رفیع پیتز ( متولد ۱۳۴۵ در مشهد ) کارگردان ایرانی و در زمره فیلمسازان موج نوی سینمای ایران است.
وی از پدری انگلیسی و مادری ایرانی زاده شد. مادر وی ملک جهان خزایی طراح صحنه و لباس سینما و تئاتر است. او دوران کودکی خود را در تهران گذراند و در سال ۱۹۸۱ به همراه خانواده اش به بریتانیا مهاجرت کرد. وی در سال ۱۹۹۱ از کالج - پلی تکنیک هارو در لندن ( دانشگاه وستمینستر ) ، مدرک لیسانس خود را در رشته فیلم و عکس دریافت نمود. در همان سال اولین فیلم کوتاه او با نام در تبعید در جشنواره بین المللی فیلم لندن به نمایش درآمد. وی در دهه نود به پاریس رفت و با فیلمسازانی چون ژان لوک گدار همکاری نمود.
... [مشاهده متن کامل]
پیتز در سال ۱۹۹۶ به ایران آمد و اولین فیلم بلند خود را با نام فصل پنجم در ۱۹۹۷ به پایان رساند. این فیلم به گفته وی اولین همکاری سینمایی ایران و فرانسه پس از انقلاب اسلامی است و وی خود را اولین کارگردان ایرانی مقیم خارج می داند که پس از انقلاب اسلامی در ایران فیلم ساخته است.
• نامزد دریافت جایزه خرس طلایی در شصتمین جشنواره بین المللی فیلم برلین برای فیلم شکارچی ( ۲۰۱۰ )
• نامزد دریافت جایزه خرس طلایی در پنجاه و ششمین جشنواره بین المللی فیلم برلین برای فیلم زمستان است ( ۲۰۰۶ )
• برنده جایزه گران پری در جشنواره فیلم پاریس برای فیلم صنم ( ۲۰۰۱ )
• برنده جایزه ماه طلایی جشنواره والنسیا برای فیلم صنم ( ۲۰۰۱ )
• برنده جایزه ماه طلایی جشنواره والنسیا برای فیلم فصل پنجم ( ۱۹۹۸ )
رفیع پیتز در میانه اتفاقات پس از انتخابات ریاست جمهوری ۱۳۸۸ با نوشتن نامه ای سرگشاده خطاب به محمود احمدی نژاد پرسش هایی دربارهٔ اوضاع ایران مطرح کرد. به گفته او «احمدی نژاد کسی است که یک شبه جنبش سبز را غیرقانونی اعلام و سرکوب کرده است. اگر او برای قانون اساسی و انقلاب سال ۵۷ کمترین ارزشی قائل است باید از قدرت کناره گیری کند. »
• من نرو هستم ( ۲۰۱۶ )
• آرگو ( ۲۰۱۲ )
• شکارچی ( ۲۰۱۰ )
• زمستان است ( ۲۰۰۶ )
• آبل فرارا: مجرم نیست ( مستند، ۲۰۰۳ )
• صنم ( ۲۰۰۰ )
• فصل پنجم ( ۱۹۹۶ )
• سلندر ( کوتاه، ۱۹۹۴ )
• در تبعید ( کوتاه، ۱۹۹۱ )
وی از پدری انگلیسی و مادری ایرانی زاده شد. مادر وی ملک جهان خزایی طراح صحنه و لباس سینما و تئاتر است. او دوران کودکی خود را در تهران گذراند و در سال ۱۹۸۱ به همراه خانواده اش به بریتانیا مهاجرت کرد. وی در سال ۱۹۹۱ از کالج - پلی تکنیک هارو در لندن ( دانشگاه وستمینستر ) ، مدرک لیسانس خود را در رشته فیلم و عکس دریافت نمود. در همان سال اولین فیلم کوتاه او با نام در تبعید در جشنواره بین المللی فیلم لندن به نمایش درآمد. وی در دهه نود به پاریس رفت و با فیلمسازانی چون ژان لوک گدار همکاری نمود.
... [مشاهده متن کامل]
پیتز در سال ۱۹۹۶ به ایران آمد و اولین فیلم بلند خود را با نام فصل پنجم در ۱۹۹۷ به پایان رساند. این فیلم به گفته وی اولین همکاری سینمایی ایران و فرانسه پس از انقلاب اسلامی است و وی خود را اولین کارگردان ایرانی مقیم خارج می داند که پس از انقلاب اسلامی در ایران فیلم ساخته است.
• نامزد دریافت جایزه خرس طلایی در شصتمین جشنواره بین المللی فیلم برلین برای فیلم شکارچی ( ۲۰۱۰ )
• نامزد دریافت جایزه خرس طلایی در پنجاه و ششمین جشنواره بین المللی فیلم برلین برای فیلم زمستان است ( ۲۰۰۶ )
• برنده جایزه گران پری در جشنواره فیلم پاریس برای فیلم صنم ( ۲۰۰۱ )
• برنده جایزه ماه طلایی جشنواره والنسیا برای فیلم صنم ( ۲۰۰۱ )
• برنده جایزه ماه طلایی جشنواره والنسیا برای فیلم فصل پنجم ( ۱۹۹۸ )
رفیع پیتز در میانه اتفاقات پس از انتخابات ریاست جمهوری ۱۳۸۸ با نوشتن نامه ای سرگشاده خطاب به محمود احمدی نژاد پرسش هایی دربارهٔ اوضاع ایران مطرح کرد. به گفته او «احمدی نژاد کسی است که یک شبه جنبش سبز را غیرقانونی اعلام و سرکوب کرده است. اگر او برای قانون اساسی و انقلاب سال ۵۷ کمترین ارزشی قائل است باید از قدرت کناره گیری کند. »
• من نرو هستم ( ۲۰۱۶ )
• آرگو ( ۲۰۱۲ )
• شکارچی ( ۲۰۱۰ )
• زمستان است ( ۲۰۰۶ )
• آبل فرارا: مجرم نیست ( مستند، ۲۰۰۳ )
• صنم ( ۲۰۰۰ )
• فصل پنجم ( ۱۹۹۶ )
• سلندر ( کوتاه، ۱۹۹۴ )
• در تبعید ( کوتاه، ۱۹۹۱ )
