نگه گرم تو با اهل هوس بسیار است
شعله را میل به آمیزش خس بسیار است
عمر اگر خوش گذرد زندگی نوح کم است
ور به ناخوش گذرد نیم نفس بسیار است.رخساره آن ماه پی منع من از عشق
خطی بدر آورد که آن هم سند ماست.به هر کسی که بود کار دیده چون سوزن
چو رشته پیرو او باش تا تمام شوی.در دلت تا مهر حق باشد نگنجد یاد غیر
در درون سنگ با آتش خسی همراه نیست.
( از تذکره نصرآبادی ج 2 ص 268 ).
رجوع به تذکره حسینی صص 136 - 135 و تذکره خوشگو حرف ( ر ) و نتایح الافکار چ هندوستان صص 270 - 272 و شمع انجمن چ هندوستان صص 164 - 166 و کلمات الشعرا چ لاهور صص 40 - 41 و فرهنگ سخنوران و مآخذ مندرج در آن شود.