رفله

لغت نامه دهخدا

( رفلة ) رفلة. [ رَ ف ِ ل َ ] ( ع ص ) امراءة رفلة؛ زن بطرز نیکو دامن کشان. || زندگانی فراخ. || رِفِلَة زن زشت. ( ناظم الاطباء ) ( آنندراج ) ( منتهی الارب ).
رفلة. [ رِ ف ِ ل َ ] ( ع ص ) رَفِلَة. زن زشت. ( ناظم الاطباء ) ( آنندراج ). رجوع به رَفِلَة شود.
رفله. [ ] ( اِخ ) جرجس ، رفله افندی. به سال 1315 هَ. ق. در روزنامه الوقایع الرسمیة المصریة مترجم بود. او راست : اصول الاقتصاد السیاسی. ( از معجم المطبوعات مصر ج 1 ).

پیشنهاد کاربران

بپرس