رفعت پاشا ابراهیم

[ویکی نور] «ابراهیم بن شریف سویفی التاجر»، فرزند عبدالجواد، معروف به ابراهیم رفعت پاشا، در روز هیجدهم جمادی الاولی سال 1273ق در شهر اسیوط مصر به دنیا آمد. وی پیش از تولد، پدر خود را از دست داد و یتیم گردید. ابراهیم وقتی به سن رشد رسید، برای آموختن، نوشتن و حفظ قرآن کریم به مکتبخانه رفت و هنگامی که آثار نبوغ و زیرکی در او پدیدار گشت، توانست با کمک برخی از بزرگان به دبستان امیری شهر راه یافته و به تحصیل بپردازد. او مدت سه سال در این مدرسه با سعی و کوشش فراوان به تحصیل پرداخت، آن گاه در سال 1290ق به مدرسه تجهیزیه در قاهره وارد شد. هنوز نیمی از سال را در آن مدرسه نگذرانده بود که از سوی فرماندهی جنگ به همراه برخی از دانش آموزان دیگر به مدرسه حربیه (مدرسه جنگ) منتقل گردید. در این مدرسه سه سال تحصیل کرد و در پایان به درجه ستوان دومی نائل آمد.
رفعت پاشا سپس با رتبه افسری به همراه گروهی دیگر از افسران به نیروی احتیاط ارتش پیوست. در این مدت نامبرده با پای پیاده به دانشگاه الازهر تردد می کرد و دروسی از فقه و دین را که مورد علاقه اش بود، دراین دانشگاه فرامی گرفت. او مدارج نظامی را یکی پس از دیگری پشت سرگذارد و برای انجام ماموریت، به نقاط مختلف مصر اعزام گردید. در سال 1320و1321و1325ق به عنوان امیر الحاج مصر تعیین گردید. از تاریخ درگذشت وی اطلاعی در دست نیست، لیکن به نظر می رسد که نامبرده تا سن 80 سالگی، یعنی تا سال 1353ق زنده بوده است.
کتاب «مرآة الحرمین» اثر وی می باشد.
مرآة الحرمین، أو، الرحلات الحجازیة و الحج و مشاعره الدینیة محلاة بمئات الصور الشمسیة