رفعان. [ رُ ] ( ع مص ) نزدیک گردانیدن چیزی به چیزی : رفعت الامر الی السلطان ؛ ای قربته. ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ). و منه قولهم : رفعته الی السلطان رفعاناً؛ ای قربته وقوله تعالی : فرش مرفوعة ( قرآن 34/56 )؛ یعنی نزدیک گردانیده شده برای ایشان یا بعض آن فوق بعضی یا مرادزنان مکرمات است. ( منتهی الارب ). رجوع به رفع شود.
