( رفضة ) رفضة. [ رُ ف َ ض َ ] ( ع ص ) رجل قبضة رفضة؛ مردی که می گیرد چیزی را و می ماند. ( منتهی الارب ) ( از ناظم الاطباء ). آنکه چیزی را می گیرد و می ماند. ( از آنندراج ).
