رفده

لغت نامه دهخدا

( رفدة ) رفدة. [ رَ دَ ] ( ع اِ ) عطا. ( دهار ). || قدح بزرگ. ( دهار ). رجوع به رِفد شود.

رفدة. [ رَ دَ ] ( ع اِ ) گروهی از مردم. ( از اقرب الموارد ).

رفدة. [ رَ دَ ] ( اِخ ) آبی است به سوارقیة. ( منتهی الارب ) ( از معجم البلدان ).

پیشنهاد کاربران